About Me

My photo
I'm a girl trapped on somebody's bod. I love Music and Arts and everything that associates with both. I wanna learn how to drive a car and a motorcycle. I wanna try bunjee jumping and some sort of height-freaking stunts. I wanna learn how to swim like an athlete and surf! I wanna learn how to play the piano, drums, guitar and harmonica. I wanna learn how to cook like a chef and bake cakes too! I hate liars and saying goodbyes too for it saddens me a lot. I love to write poems and draw. I always write how I feel. I love animated movies! =)

Tuesday, August 5, 2008

bakit too (2)?

August 5th, 2008 by iyahthought
“one love” by Acel Bisa is playing… I thought I was dreaming. Alarm ko na pla un…
I need to wake up na kc ang minsang pagpikit muli ng aking mga mata, malamang lunch time na ako magigising muli. Ganun ako tuwing umaga. Pahirapan ihiwalay sa kutson ang aking likuran. Pahirapan sa pagmulat ng aking mga mata. Kahit ata magpacontest ng unahan, talo sila pareho. KO! Hindi ko alam kung anu problema ng sistema ko. Kumpleto naman ang bilang ng oras ng pagtulog ko, base sa kung ganu na ako katagal dito kay Mother Earth. I’ll sleep at around 11. After PDA. Yeah ryt! Im a fanatic. Isang masugid na manunuod ng programang yaon. Madami naman kc ako natututunan. Sa singing techniques. Sa buhay buhay nila. Sa diskarte nila. Sa bangayan nilang alang kwenta. Sa kadramahan. Back-fighting chuvanez! Kasayahan. Biruan. Madami. ENVY. Hay! Sow Meni of dim!
Mumog time. Then mgCR. Punta na ako ng kwarto ko sa matandang bahay. (The author is not sleeping on her room for about a couple of days and soon become a couple of months). I’ll get my things. Undies, Robe,
Bath
towel, lil basket where I put my ligo-stuff. Then time check.
Punta naman ako sa aming munting kusina. Hmmnn. I seldom eat rice every morning. Kung kakaen man ako, mga ilang subo laang, solve na. Magtimpla nalng ako ng kape then lagyan ko ng gatas. Paminsan-minsan lang un kc di ako mahilig sa kape. Di kami bati ni caffeine. Bestfriend ko? Si mister
Milo
. Teka lalaki ba cia? Panu kc “o” as in Mil”o”. E bakit ung george at alex? Name ng gurlalush un minsan daba? Whatever! Basta!
Balik ulet ako sa lumang bahay. (ang matandang bahay at lumang bahay po e isang katauhan lamang kaya wag po kau malilito mga iho at iha). Niga-tutbrush then wash mah fes. Pasok sa CR. At un na! Then pasok sa kabilang banyo para maligo. Ilang minuto ba nagugugol ko paliligo? Hmmnn… minsan kc inaabot ako ng katok ng susunod sa aking maligo. Ahehehhe.
Hmmnn so fresh and clean! I’ll clean my nose ang ears. Then mah fez ulet. Put on lahat ng mga kelangang ilagay sa aking katawan at mukha. For my fes: Moisturizer, powder, blush-on and eye shadow (pag trip lang), eye liner, lip liner, lipstick and  lip shiner. For mah badi: deo-roll on, whitening lotion for dark spots on my skin, semi-whitening lotion for mejo may kaputian ng bahagi. (ahehhehe) Then I’ll put on my pants. Then my shirt/blouse. Next, my hair.
Ala
na time patuyuin, kaya kahit basa pa, nakapony na kagad. Kaya pagdating ng hapon, HEADACHE. Then sho-es.
I’ll go downstairs to check on myself sa harap sa malaking salamin. PERFECT! LOLz! Punta na kay mudra tsaka hihingi ng baon kapag ala na tlga ako wawartz. Ahehhehe. Make mano to her sabay sabing: “’Nay alis napo ako.”
Sakay ng tryke. Bayad ng 11 pesos.
Baba sa kabayanan para sumakay muli sa jip. Kalimitan pa nito kapag di ka magaling pumili ng sasakyan, aabutin ka ng “anung petsa na?” karumi! Bago ka pa sumakay sasabihin sau ng barker: “aalis na po tau pagkasakay nyo” LIAR! Minsan pa nga nakasakay ako ng jip na mejo malapit na mapuno. Un nmn pla eh mga barker din ang sakay para lang maengganyo ka sumakay at maisip mo na aalis na cguro to after a couple or minutes. KABWISIT!    Manloko pa daw ba ng pasahero.
Sa biahe.
Para
di ako mainip, nagdadala ako minsan ng buk para basahin. Un na lang minsan kc ang time ko para matapos ko na ung matagal ko na binabasang buk eh. Months yata bago ako makatapos ng isang buk. (Right now, THE WITCHING HOUR by ANNE RICE is the buk that the author is trying to finish reading. It’s book I of the Mayfair Chronicles.)
Baba naman ako ng bayan ulet. Lugal kung saan ako nagtatrabajo. Bigla ako mapapaisip. Teka nakuha ko ba ung sukli ko? Waaaaaaaaaaaaaaaaah!
Ala
nga pla ako sukli kc sakto ung binayad ko, 23.50. Kaya ako napasigaw kc naalala ko nung college student pa ako, nakalimutan ko ung sukli ko sa isang daan piso. My graciousness! Minsan kc may mga driver na swapang! Pagkabayad mo di ka kagad susuklian kahit pa kita mo sa pagitan ng knyang mga daliri na meron cia bills. Ang siste nga namn makakalimut k na humingi kung tlgang c kalimut ka. Tsk tsk tsk! Wawa nmn… meron nmng driver na nagbibingi-bingihan na kunwari ala cia narinig sa halos makailang-ulit mo ng paghingi ng sukli mo. Deadma ba. Susmayerz!
Asan na ba c akitch? Hmmnn bayan na nga pla. Baba ako sa malapit sa cimbahan sa bayan. Sakay naman ng tryke punta na upis. Dati kc nung my time pa ako. Dumadaan pa ko sa loob ng cimbahan. Magtitirik ng kandila duun tas magpapasalamat sa natupad na hiling sa birhen ng dolorosa. Tas kung may konting prob na nde masolusyunan at litung-lito na, hihiling ulet sa kanya. Close na nga kami eh. J I tell her about my prob as if im really talking to her. Sarap ng feeling. Pero sa ngaun, lagi akong gahul sa oras, di ko na cia nadadalaw dun. Madami na ako utang sa knya. *sigh*
Minsan namn iba dinadaanan ko. Dun lang sa may labas ng cimbahan. Ung may karatulang CR Women. Aheheh. Kc wiwing wiwi na ako. Sobrang dami ng tao sa labas nakapila. Tsk tsk. Panu ba to? Buti nlng iba pla pinipilahan nila. NFA rice pla. Ahehhee.
Time check. Kaya ba ng 10 mins ni mamang driver? Hmmnn… may bigla akong naalala. Napahawak nmn ako sa bulsa ng pants ko.
Ala
nga pla dun ung selefoni ko. Nasa bag ko na. Dati kc laging nsa bulsa ko phone ko. Pero after ako mawalan ng phone for 2 times, ndala na tlga ako. Nahulog kc sa bulsa ko. Palibhasa madulas kc. Tsk tsk tsk. Buti may phone lock pareho ung phone. Kaso napaisip ako. May software na nga pla ginagamit to unlock it. Sarap batukan ng sarili ko! ARAY!
Manong bayad  po. Sabay abot ng isang bente pesos at isang sampung piso. Bale trenta pamasahe. “pakipasok po sa loob” time check ulet. Haaay. 8:30:55. Wagi! Di pa ako late!
Finger scanner’s light turns red! Putcha namn oh! Di pa mabasa ng scanner ung linya sa daliri ko. Dapat daw kc mejo basa daliri mo. E anu gagawin ko lalawayan ko? Kadiri! Naisip ko tuloy, meron kya gumagawa nun dito sa aming opisina? Ehw!
Ala
akong kamalay malay dun…. Buti nalng basa pa buhok ko. Hinawakan ko hair ko tas un! Presto! “Passed” the scanner said. Time check. Waaaaaaaaaaaaaaaaaa! 8:31:00. LATE NA AKOH!
Ang inyo pong natunghayan e ang aking aktibidades mula paggising ko sa umaga hanggang sa makalapatang daliri ko ang finger scanner ditto sa aming opisina. Pero bakit nga ba ganun title ko ditto? Panu po kc, ung 2 e rating ko sa punctuality ko for almost 6 consecutive semesters. Huhuhuhuhuhu! BAKIT NGA BA TOO (2)?

No comments:

Post a Comment